Όταν το «Δράμα» συναντά τη Ψύχωση

Μπορεί κανείς να οσφριστεί το τρόμο, δέος ή και περιέργεια που διακατέχει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού στο άκουσμα της λέξης «Ψύχωση». «Είναι δηλαδή τρελός;» είναι μια συνήθης ερώτηση. Το ανεξήγητο , το μυστηριώδες , το σκοτεινό πίσω από τη ψυχική ασθένεια , της προσδίδουν το χαρακτήρα του θρύλου και του στίγματος. Ο κινηματογράφος άλλοτε ενίσχυσε την άποψη αυτή μέσα από ταινίες , όπως ο «σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι» , ενώ άλλοτε ανέδειξε τις ιδιαίτερες ικανότητες των ψυχικά ασθενών. Ο «Τρελός του Χωριού» πάντα ήταν το άτομο που με μαγικό τρόπο απειλούσε τη συνοχή της ομάδας, αλλά παράλληλα και ο παράγοντας που ενίσχυε τη συσπείρωσή της.

Η τάση του ασθενή για απομόνωση , οι παραληρηματικές σκέψεις , ο ψυχικός θάνατος και η αποδιοργάνωση έρχονται να συνθέσουν το παζλ το οποίο ο θεραπευτής καλείται να εντοπίσει, αναθεωρήσει και εν τέλει επαναπροσδιορίσει δουλεύοντας σε ένα πλαίσιο ψυχικής υγείας. Η Ψύχωση αποτελεί μία από τις πιο δραματικές σκηνές στη ζωή του ατόμου , καθώς ο δημιουργικός εαυτός αφανίζεται κάτω από τη σκιά της «αρρώστιας».

Η Ψυχοθεραπεία ψυχωτικών ασθενών μπορεί να χρησιμοποιήσει τεχνικές από τις Θεραπείες μέσω Τέχνης, όπως τη Δραματοθεραπεία. Συγκεκριμένα, ο Θεραπευτής εντοπίζει τη «παράσταση» που διαδραματίζεται στο πλαίσιο και μέσω του πειραματισμού, δημιουργικότητας, φαντασίας, προτείνει , δοκιμάζει νέους ρόλους και σενάρια, προάγοντας έτσι τη μάθηση και εν τέλει ανάπτυξη του ατόμου.

Συνοψίζοντας, το άτομο μπορεί να ξεφύγει από το φάντασμα της Ψύχωσης και την έννοια της αρρώστιας, αρκεί να ανακαλύψει τα δημιουργικά κομμάτια του εαυτού του που προσωρινά έχουν ανασταλεί. Η συμμετοχή του ατόμου σε μια ομάδα του προσφέρει το αίσθημα του «ανήκειν» αλλά και του μοιράζεσθαι. Διαφορετικά δρώμενα μπορούν να  παρουσιαστούν  και διαδραματιστούν σε ένα ασφαλές πλαίσιο ,  προσδίδοντας το στοιχείο του γέλιου και του παιχνιδιού στην ανακάλυψη του δυναμικού της προσωπικότητας του ατόμου. Ήδη ο μεγάλος φιλόσοφος Αριστοτέλης ανέδειξε τη συναισθηματική λύτρωση που προκαλεί  η τραγωδία στο θεατή,  μέσω των συναισθημάτων της συμπάθειας και φόβου που εκλύονται.

 

Μανιφάβα Κωνσταντίνα,

Ψυχολόγος Msc– Ψυχοθεραπεύτρια.

Ψυχώσεις

Ως ψύχωση χαρακτηρίζονται μια σειρά από ψυχικές διαταραχές που έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό την απώλεια της επαφής με την πραγματικότητα. Αυτό περιλαμβάνει διάφορα συμπτώματα, τα οποία δεν είναι όλα πάντα παρόντα σε κάθε ασθενή. Οι ασθενείς που πάσχουν από ψύχωση έχουν μειωμένο έλεγχο της πραγματικότητας. Δηλαδή, δεν είναι σε θέση να διακρίνουν την προσωπική υποκειμενική εμπειρία από την πραγματικότητα του εξωτερικού κόσμου. Βιώνουν παραισθήσεις ή / και  αυταπάτες που πιστεύουν ότι είναι πραγματικές, και μπορεί να συμπεριφέρονται και να επικοινωνούν  με ακατάλληλο και ασυνάρτητο τρόπο. Η ψύχωση μπορεί να εμφανιστεί ως ένα σύμπτωμα  ψυχικών διαταραχών, συμπεριλαμβανομένων διαταραχών της διάθεσης και διαταραχών προσωπικότητας. Είναι, επίσης, το καθοριστικό χαρακτηριστικό της σχιζοφρένειας, , σχιζοσυναισθηματικής διαταραχής, παραληρηματικής διαταραχής, και σε άλλες  ψυχωσικές διαταραχές (δηλαδή, βραχεία ψυχωτική διαταραχή, η ψυχωτική διαταραχή που οφείλεται σε μια γενική ιατρική κατάσταση, και προκαλούμενη από ουσία ψυχωτική διαταραχή).

Φαρμακευτική αντιμετώπιση

Η φαρμακευτική αγωγή είναι ένα σημαντικό μέρος της θεραπείας της ψύχωσης. Ανακουφίζει από τα συμπτώματα της ψύχωσης και είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη της υποτροπής. Υπάρχουν πολλά διαφορετικά φάρμακα διαθέσιμα για τη θεραπεία της ψύχωσης. Αυτά τα φάρμακα ονομάζονται αντιψυχωσικά (ή μερικές φορές νευροληπτικά).

Τα αντιψυχωσικά φάρμακα συνήθως χωρίζονται σε δύο κατηγορίες:

Τυπικά αντιψυχωτικά που περιλαμβάνουν αλοπεριδόλη, λοξαπίνη και πολλοί άλλα.
Τα άτυπα αντιψυχωσικά που περιλαμβάνουν ρισπεριδόνη, ολανζαπίνη, κουετιαπίνη, ζιπρασιδόνη και την κλοζαπίνη
Υπάρχουν επίσης και άλλα φάρμακα που χρησιμοποιούνται μερικές φορές σε συνδυασμό με αντιψυχωσικά, ανάλογα με τα συμπτώματα. Για παράδειγμα, τα αντικαταθλιπτικά ή σταθεροποιητικά της διάθεσης μπορεί να χρησιμοποιηθούν για τα προβλήματα της διάθεσης.